450 jaar Wills kracht

Sjeekspier, dit jaar 450 jaar geleden geboren. William voor de notabelen, Bill voor de vrienden. De Lionel Messi van de letteren. De Paul McCartney van het theater. De Steve Jobs van de poëzie. ’t Is of ’t is nie, dat is ’t! Een uitspraak waarmee u elke discussie in een beslissende plooi legt. Of wilt u amoureuze strapatsen extra diepgang geven? Vergelijk uw oogappel dan met een zomerdag. Wit … euh … Will is altijd schoon!

So you think you can write

Waarom kent iedereen Shakespeare en amper iemand van zijn tijdgenoten? Er zaten anders nog veel straffere lettergiganten tussen. Heren die stukken schreven waarvan den Bill zelf het water in de mond kreeg. Christopher Marlowe, bijvoorbeeld, later vermoord in een kroeg tijdens een dronkenmansgevecht. Of was het uit jaloezie? Sommigen beweren dat Shakespeare himself achter de moord zat ... Tja, het is alleen te verklaren met Shakespeares x-factor. Hij bespeelde zijn publiek als een wereldidool avant la lettre. En hij wist uiteraard zelf ook wel hoe je een smeuïg verhaal aan de man bracht.

Vloeken, tieren, brullen en lachen

Sommige kenners durven te beweren dat belangrijke stukken niet van Shakespeare zelf zijn. Hij heeft ze ‘geleend’ of ze zijn verkeerdelijk op zijn naam gezet. Wie de verhalen ook schreef, ze zijn levensecht. En zo doorstaan ze de tijd. Spreken of vloeken zoals Shakespeare, een Star Wars-adaptatie à la Shakespeare of een marathonopvoering van de koningsdrama's met de onvergetelijke Risjaar Modderfokker den Derde. Alles is zo herkenbaar getypeerd, dat zijn nalatenschap hyperhip blijft!

Jamben en sonnetten

“¿Qué?” Inderdaad, jamben en sonnetten. Alvast twee taaltechnische schema’s die u niet vaak meer tegenkomt. Tenzij als vingeroefening bij een maniëristische poëet. Maar die strakke schema’s geven een ongelooflijke drive aan de verhalen. Weet daarbij dat Billy Bop schrijven zag als iets voor ‘na zijn uren’. Want hij was … handelaar. Eentje van het frauderende soort dan nog ... Dé manier om met twee voeten in de realiteit te blijven staan. De verhaallijnen wierpen zichzelf smachtend voor zijn voeten. Hij moest ze alleen maar in hun ritmische outfit wurmen. En dat deed hij zó goed dat u er nu nog altijd mateloos van geniet. Ontdek het zelf: boek in 2014 een retourtje Londen en geniet in The Globe van dat werelderfgoed.

Veel plezier!