De taalheroes van 2016

Ali, Bowie en Cohen: een mooi abc’tje om 2016 mee samen te vatten. Grootheden die het aardse voor het eeuwige leven inwisselden. Al kom je daarna automatisch bij de ‘d’ van Dylan, die in het ondermaanse een romance begint met de ‘n’ van Nobel. Waarna ‘o’ van Obama verschuift naar de ‘t’ van Trump. En de ‘u’ van UK niets meer te maken wil hebben met de ‘u’ van EU. Gelukkig dat er nog positieve zekerheden zijn, zoals de ‘z’ van zalige taalkerst en gelukkig ElaN-jaar!

RIP Bowie, Prince én Cruijff

Magere Hein had dit jaar aan zijn feesttafel vooral plaats voor celebs. Grootheden als Bowie, Prince en Leonard Cohen. Maar ook de grasfilosoof Johan “In zekere zin ben ik onsterfelijk” Cruijff. Als het idool overleden is, troost men de fan.

Dekselse Dylan

Het hing al jaren in de lucht. En als Bob Dylan dan de Nobelprijs krijgt, komt voor sommigen het hemelgewelf naar beneden: “Dat is toch een zanger en geen schrijver?” Terwijl de voorstanders extatisch worden bij de onnavolgbare lyriek van de song-and-dance-man, zoals hij zichzelf in 1965 bestempelde.

De schofferende snoodaards

Farage & co gaven de geschiedenis een nieuwe wending met hun brexit. Zó ongezien dat er meteen een nieuw vocabularium nodig is om het vertrek van de Britten uit de EU te verwoorden. De woordenschat van Trump is minder eloquent. Al inspireerde hij The New Yorker toch ook tot een nieuwe woordenlijst: de ludieke Mancyclopedia.

Woord(gedrocht) van het jaar

In Groot-Brittannië werd 'post-truth' het woord van het jaar. In Duitsland 'postfaktisch' bij de volwassenen en 'fly sein' (lees: heel cool zijn) bij de jeugd. In Nederland piekte 'treitervlogger' en in België 'samsonseks'. Jahaaa, daarop toosten wij graag met een Hopfensmoothie (bier). Proficiat! En volgend jaar? Nieuwe winnaars - gegarandeerd.

We wensen je een jaar zónder diervriendelijk vlees maar mét heel veel lekker goingzzzzz! Feestje wel, lieve taalvrienden.